«بسم الله الرحمن الرحیم»
با مطالعه مقاله مورد نظر آنچه که به خاطر این حقیر خطور می کند به عرض می رسانم ؛ جاهلیت اول مربوط به دوران قبل از بعثت پیامبر(ص) و جاهلیت دوم بعد از رحلت پیامبر(ص) رخ داده است. لذا درمی‌یابیم پیامبر(ص) رسالتی برعهده داشتند که صفات پسندیده و کرامات انسانی رابین مردم رواج داده ومردم را از خصایل و عادات بد نهی کند، به عبارتی دوری از صفات و خصایل و کرامات انسانی از مصادیق بارز جاهلیت بوده و پیامبر با سیره عملی در رفتار وکردار و با پرنگ کردن خصایل نیک باعث کم رنگ شدن جاهلیت در میان مردم آن عصر گردید.
لکن حکومت های بعد از پیامبر بدعت های جدیدی ایجاد کردند. به عنوان مثال در یک جامعه که همگی مسلمان بودند مهاجر یا انصار بودن شاخص برتری محسوب می‌شد. دقیقا همچون زمان حال و در نظر گرفتن مردم سالاری دینی. اگر تاکید بر این موضوع باشد، باید هرکسی که دین دار بوده و دارای خصایل و کرامات انسانی است باید انسانی شایسته تلقی شود نه کسانی ک با ظاهری غلط انداز خود را افرادی دین دار جا می‌زنند. به عبارتی جاهلیت درگذشته یک معیار هایی داشت و پس از آن با معیار های جدیدی روی کار آمد. یعنی برخی حکومت‌ها با سو استفاده از خوبی ها و ملاک های برتر که پیامبر(ص) سعی در ترویج آنها داشتند باعث به وجود آمدن اختلاف بین افراد اجتماع شدند. این مورد را با ذکر مثالی تببین میکنم. درزمانی که جنگی رخ داد به منظور اینکه طبقاتی مردم را از یکدیگر جدا کنند گفتند هرکسی که در میدان جنگ شرکت داشته انسان فوق العاده و متعالی و شایسته و دربردارنده تمامی خصایل نیک بوده و آنان که در صحنه حضور نداشتند انسان‌هایی بودند که برای آنها در اجتماع جایگاهی در نظر گرفته نمیشد. یا به عبارتی افراد شرکت کننده در جنگ نسبت به سایرین برترند. حال میان همین افراد که درمیدان حضور داشتند تبعیض جدیدی قاعل شدند که برفرض کسی که درمیدان جنگ شرکت کرده و به شهادت رسیده است نسبت به کسی که درمیدان بوده ولی به شهادت نرسیده خود شخص و خانواده اش از جایگاه بالاتری در اجتماع برخوردارند.
اینگونه تبعیض های طبقاتی در اجتماع با سو استفاده از معیار های اصلی اسلامی به وجود آمدند. به عبارتی جهاد در راه خدا و جنگ و دفاع از اسلام از معیار های اصلی یک جامعه اسلامی میباشد ولی نباید از این معیار ها برای ایجاد نفاق و فاصله انداختن بین افراد جامعه استفاده کرد.
پرسشی که در ذهن مطرح شده است این بوده که آیا کسی که به میدان جنگ نرفته یا فرصتی برایش فراهم نبوده و یا به هر دلیلی نباید در اجتماع جایی داشته باشد؟
شبیه به همین مورد در جهالت دوم رخ داده است و حکومت‌ها ازمیان معیار های اصلی ترفندها و راه هایی استخراج کردند که باعث تفکیک جامعه شد.
همچنین لازم به ذکر است اگردر جامعه اسلامی حقایق اسلامی و الهی بی پرده گفته شود چنین اتفاقی نخواهد افتاد که با تبلیغات یک سویه افکار عمومی به هر سمت و سویی کشیده شود و اعتماد ها بیشتر خواهد شد.
اگر معیار و میزان اعمال را ابتدا قرآن و بعد سیره پیامبر(ص) در نظر بگیریم تمامی این اختلافات و تبعیض ها از بین خواهند رفت. حال اساس کار ایمان راستین به خداوند متعال و نیات به حساب می آید. آنکه نیتش نیکوست و بر اساس معیار های الهی یعنی قرآن و اسوه حسنه یعنی پیامبر اکرم (ص) عمل می‌کند نیکوست حال چه عرب، چه عجم، چه غربی و چه شرقی باشد تفاوت ندارد.
چنانچه معیار را قرآن بگیریم که کتاب قانون همه دوران هاست همجنسگرایی امری بسیار باطل و از جمله اعمالی است که خداوند را به خشم می آورد و قوم لوط و عذابی که بر آنها وارد شد دال بر این سخن است.
«بیتا انکالی بوشهر»
